Το σύνδρομο πετάλου των στροφέων (Rotator cuff syndrome) αφορά βλάβες ή φλεγμονές στους τένοντες των μυών του πετάλου των στροφέων, που είναι υπεύθυνοι για την κίνηση και τη σταθερότητα του ώμου. Είναι μία από τις πιο συχνές αιτίες πόνου και δυσλειτουργίας στον ώμο.
Ανατομία της περιοχής
Το πέταλο των στροφέων αποτελείται από τέσσερις μυς και τους τένοντες τους, οι οποίοι περιβάλλουν την άρθρωση του ώμου:
-
- Υπερακάνθιος (Supraspinatus)
- Υπακάνθιος (Infraspinatus)
- Ελάσσων στρογγύλος (Teres minor)
- Υποπλάτιος (Subscapularis)
Αυτοί οι μύες και οι τένοντες λειτουργούν από κοινού για να:
-
-
- Σταθεροποιούν την κεφαλή του βραχιονίου οστού στη γληνοειδή κοιλότητα της ωμοπλάτης.
- Παρέχουν την απαιτούμενη δύναμη και κινητικότητα για τις κινήσεις του ώμου, όπως την ανύψωση και την περιστροφή.
-
Συμπτώματα
-
-
- Πόνος στον ώμο: Συχνά εντοπίζεται στο μπροστινό και το πλάγιο μέρος του ώμου, ειδικά όταν ο βραχίονας ανυψώνεται ή περιστρέφεται.
- Αδυναμία στον ώμο: Δυσκολία στην εκτέλεση απλών κινήσεων, όπως η ανύψωση του βραχίονα πάνω από το κεφάλι ή η περιστροφή του προς τα έξω.
- Δυσκαμψία: Μειωμένο εύρος κίνησης, ιδιαίτερα σε κινήσεις που απαιτούν περιστροφή ή ανύψωση του βραχίονα.
- Πόνος κατά την ανάπαυση: Ο πόνος μπορεί να επιδεινωθεί κατά τη νυχτερινή ανάπαυση, ιδιαίτερα αν το άτομο κοιμάται στην πλευρά του επηρεαζόμενου ώμου.
- Έντονος πόνος: Σε οξείες περιπτώσεις, ο πόνος μπορεί να είναι πολύ έντονος και να συνοδεύεται από αίσθηση “κλειδώματος” του ώμου.
-
Αιτίες
-
-
- Υπερβολική χρήση: Επαναλαμβανόμενες κινήσεις του ώμου, όπως σε αθλήματα ή δραστηριότητες που απαιτούν ανύψωση των χεριών.
- Τραυματισμοί: Οξείες ρήξεις τένοντα ή τραυματισμοί από πτώσεις.
- Εκφυλιστικές αλλοιώσεις: Φυσιολογική φθορά των τενόντων λόγω ηλικίας.
- Μηχανική συμπίεση: Όταν οι τένοντες συμπιέζονται μεταξύ του βραχιονίου και του ακρωμίου της ωμοπλάτης.
-
Δράση της φυσικοθεραπείας
Η φυσικοθεραπεία είναι βασικός τρόπος αντιμετώπισης του συνδρόμου και στοχεύει στη μείωση του πόνου, στη βελτίωση της λειτουργικότητας του ώμου και στην πρόληψη μελλοντικών τραυματισμών. Οι κύριες μέθοδοι που χρησιμοποιούνται περιλαμβάνουν:
-
- Ασκήσεις ενδυνάμωσης και σταθεροποίησης:
-
-
- Ειδικά προγράμματα ασκήσεων για την ενδυνάμωση των μυών του πετάλου των στροφέων, των μυών της ωμοπλάτης και των σταθεροποιών μυών του ώμου.
- Ασκήσεις που ενισχύουν τη λειτουργική σταθερότητα και την κινητικότητα του ώμου.
-
-
- Διατάσεις:
-
-
- Διατάσεις των μυών του ώμου για τη βελτίωση της κινητικότητας και τη μείωση της δυσκαμψίας.
- Διατάσεις για τους θωρακικούς και παρασπονδυλικούς μύες για την αποκατάσταση της σωστής στάσης και ευθυγράμμισης.
-
-
- Θερμοθεραπεία και κρυοθεραπεία:
-
-
- Εφαρμογή θερμότητας πριν από τις ασκήσεις για τη χαλάρωση των μυών και την αύξηση της κυκλοφορίας του αίματος.
- Χρήση πάγου μετά τις ασκήσεις ή σε οξείες περιπτώσεις για την μείωση της φλεγμονής και του πόνου.
-
-
- Μάλαξη και τεχνικές μαλακών ιστών:
-
-
- Τεχνικές για την απελευθέρωση των μυϊκών σπασμών και την προώθηση της κυκλοφορίας στην περιοχή του ώμου.
- Μυοπεριτονιακή απελευθέρωση για τη χαλάρωση των μαλακών ιστών.
-
-
- Ηλεκτροθεραπεία:
-
-
- Χρήση συσκευών TENS ή υπερήχων για τη μείωση του πόνου και την προώθηση της επούλωσης των τενόντων.
- Εφαρμογή laser therapy για την μείωση της φλεγμονής και τη βελτίωση της αναγέννησης των ιστών.
-
-
- Εκπαίδευση του ασθενούς:
-
-
- Εκμάθηση της σωστής στάσης και των σωστών τρόπων εκτέλεσης των καθημερινών δραστηριοτήτων ώστε να αποφεύγονται οι επαναλαμβανόμενες καταπονήσεις.
- Προγράμματα αποκατάστασης που συνεχίζονται στο σπίτι για την ενίσχυση και διατήρηση της λειτουργικότητας του ώμου.
-