Η έξω επικονδυλίτιδα αγκώνα, γνωστή και ως “αγκώνας του τενίστα” (tennis elbow), είναι μια επώδυνη κατάσταση που επηρεάζει τους τένοντες που βρίσκονται στην έξω πλευρά του αγκώνα. Πρόκειται για φλεγμονή ή εκφύλιση των τενόντων που συνδέουν τους εκτείνοντες μύες του καρπού με τον έξω κόνδυλο, μια οστική προεξοχή στον αγκώνα. Συνήθως εμφανίζεται μετά από επαναλαμβανόμενες κινήσεις του καρπού και του βραχίονα που προκαλούν υπερφόρτωση των τενόντων.

Ανατομία της περιοχής

Η περιοχή του αγκώνα αποτελείται από:

• • • Τον έξω κόνδυλο: μια οστική προεξοχή στο εξωτερικό μέρος του αγκώνα, όπου προσφύονται οι τένοντες των εκτεινόντων μυών του αντιβραχίου.
    • Τους εκτείνοντες μύες του καρπού: μύες όπως ο εκτείνων καρπός και δάχτυλα (π.χ., ο βραχύς εκτείνων τον καρπό), που είναι υπεύθυνοι για την ανύψωση του χεριού και του καρπού.
    • Οι τένοντες: οι οποίοι προσφύονται στον έξω κόνδυλο και είναι υπεύθυνοι για την κίνηση και την σταθεροποίηση του καρπού και των δακτύλων.

Συμπτώματα

Τα κύρια συμπτώματα της έξω επικονδυλίτιδας περιλαμβάνουν:

• • • Πόνο και ευαισθησία στον έξω κόνδυλο, που μπορεί να ακτινοβολεί προς το αντιβράχιο και τον καρπό.
    • Αδυναμία στην εκτέλεση κινήσεων, όπως η ανύψωση αντικειμένων ή το κράτημα ενός ποτηριού.
    • Πόνο κατά την έκταση του καρπού ή κατά την περιστροφή του αντιβραχίου.
    • Δυσκολία σε καθημερινές δραστηριότητες που απαιτούν χρήση του καρπού και του χεριού.

Δράση της φυσικοθεραπείας

Η φυσικοθεραπεία είναι κεντρική στην αντιμετώπιση της έξω επικονδυλίτιδας και περιλαμβάνει διάφορες μεθόδους:

1. 1. Ασκήσεις ενδυνάμωσης και διάτασης:

• • • Ενδυνάμωση των μυών του αντιβραχίου για την αποκατάσταση της ισχύος και της αντοχής τους.
    • Διατάσεις των εκτεινόντων μυών και των τενόντων για να βελτιωθεί η ελαστικότητα και να μειωθεί η ένταση.

1. 2. Τεχνικές κινητοποίησης:

• • • Μυοπεριτονιακή απελευθέρωση και κινητοποίηση αρθρώσεων για τη βελτίωση της κινητικότητας και της ευλυγισίας της περιοχής.

1. 3. Θεραπευτικοί υπέρηχοι και ηλεκτροθεραπεία:

• • • Εφαρμογή υπερήχων και ηλεκτρικών ρευμάτων (π.χ., TENS) για μείωση της φλεγμονής και του πόνου.

1. 4. Τεχνικές μαλάξεων:

• • • Μαλάξεις διατάσεων (π.χ., cross-friction massage) στους τένοντες για να βελτιωθεί η αιμάτωση και να επιταχυνθεί η διαδικασία επούλωσης.

1. 5. Εφαρμογή κρουστικών κυμάτων (Shockwave therapy):

• • • Χρησιμοποιείται για την αύξηση της αιμάτωσης και την προώθηση της επούλωσης των τενόντων.

1. 6. Εκπαίδευση ασθενή και εργονομικές προσαρμογές:

• • • Εκπαίδευση στην αποφυγή κινήσεων ή δραστηριοτήτων που προκαλούν επιδείνωση των συμπτωμάτων, καθώς και εργονομικές συμβουλές για την εργασία ή τον αθλητισμό.

Η έσω επικονδυλίτιδα αγκώνα, γνωστή και ως “αγκώνας του γκολφέρ” (golfer’s elbow), είναι μια κατάσταση που προκαλεί πόνο και φλεγμονή στους τένοντες που συνδέουν τους καμπτήρες μύες του καρπού με τον έσω κόνδυλο του αγκώνα. Οφείλεται συνήθως σε επαναλαμβανόμενες ή έντονες κινήσεις που καταπονούν την περιοχή, όπως η κάμψη και η περιστροφή του καρπού, και μπορεί να επηρεάσει άτομα που εκτελούν αυτές τις κινήσεις συχνά, όπως αθλητές (π.χ. γκόλφερς, τενίστες) ή άτομα που δουλεύουν χειρωνακτικά.

Ανατομία της περιοχής

Η περιοχή του έσω αγκώνα αποτελείται από:

• • • Τον έσω κόνδυλο: μια οστική προεξοχή στο εσωτερικό μέρος του αγκώνα, όπου προσφύονται οι τένοντες των καμπτήρων μυών του αντιβραχίου.
    • Τους καμπτήρες μύες του καρπού: όπως ο κερκιδικός καμπτήρας του καρπού και ο επιφανειακός καμπτήρας των δακτύλων, που είναι υπεύθυνοι για την κάμψη και την κίνηση του καρπού και των δακτύλων.
    • Οι τένοντες: συνδέουν τους καμπτήρες μύες με τον έσω κόνδυλο, επιτρέποντας την κάμψη του καρπού και των δακτύλων.

Συμπτώματα

Τα κύρια συμπτώματα της έσω επικονδυλίτιδας περιλαμβάνουν:

• • • Πόνο και ευαισθησία στον έσω κόνδυλο, που μπορεί να επεκτείνεται κατά μήκος της εσωτερικής πλευράς του αντιβραχίου.
    • Πόνο που επιδεινώνεται κατά την κάμψη ή την περιστροφή του καρπού, όπως κατά την ανύψωση ή την σύλληψη αντικειμένων.
    • Αίσθημα αδυναμίας ή μείωση της δύναμης στον καρπό και τον αγκώνα, καθιστώντας δύσκολες τις καθημερινές δραστηριότητες.
    • Σε ορισμένες περιπτώσεις, αίσθημα δυσκαμψίας ή μούδιασμα στα δάχτυλα, κυρίως στο μικρό και τον παράμεσο δάχτυλο.

Δράση της φυσικοθεραπείας

Η φυσικοθεραπεία αποτελεί βασική προσέγγιση για την αντιμετώπιση της έσω επικονδυλίτιδας και περιλαμβάνει:

1. 1. Ασκήσεις ενδυνάμωσης και διάτασης:

• • • Ασκήσεις που στοχεύουν στην ενδυνάμωση των καμπτήρων μυών και στη βελτίωση της αντοχής τους.
    • Διατάσεις των τενόντων και των καμπτήρων μυών για να βελτιωθεί η ευλυγισία και να μειωθεί η ένταση στην περιοχή.

1. 2. Τεχνικές κινητοποίησης μαλακών ιστών:

• • • Μυοπεριτονιακή απελευθέρωση και μαλάξεις διατάσεων (cross-friction massage) για τη βελτίωση της αιμάτωσης των τενόντων και την προώθηση της επούλωσης.

1. 3. Ηλεκτροθεραπεία και υπέρηχοι:

• • • Εφαρμογή υπερήχων και ηλεκτροθεραπείας (π.χ., TENS) για την ανακούφιση του πόνου και τη μείωση της φλεγμονής.

1. 4. Εφαρμογή κρουστικών κυμάτων (Shockwave therapy):

• • • Αυτή η θεραπεία προάγει την επούλωση των τενόντων μέσω της αύξησης της τοπικής αιμάτωσης και της ενεργοποίησης της αναγέννησης των ιστών.

1. 5. Εκπαίδευση και εργονομικές προσαρμογές:

• • • Συμβουλές για την αποφυγή επαναλαμβανόμενων κινήσεων που επιδεινώνουν την κατάσταση, καθώς και εργονομικές προσαρμογές στον χώρο εργασίας ή στις αθλητικές δραστηριότητες.
    • Χρήση ειδικών νάρθηκων ή επιδέσμων για τη σταθεροποίηση και την αποφόρτιση της περιοχής κατά τη διάρκεια των δραστηριοτήτων.

Η ορογονοθυλακίτιδα του αγκώνα ή του ωλέκρανου (olecranon bursitis), γνωστή και ως “φλεγμονή του θύλακα του αγκώνα”, είναι μια φλεγμονώδης κατάσταση που επηρεάζει τον ορογόνο θύλακα (bursa) στον αγκώνα. Ο θύλακας αυτός είναι μια μικρή γεμάτη υγρό θήκη που βρίσκεται πάνω από το οστό του ωλέκρανου (την οστική προεξοχή στον αγκώνα) και λειτουργεί ως “μαξιλάρι” για να μειώνει την τριβή και την πίεση μεταξύ των οστών, των τενόντων και του δέρματος.

Ανατομία της περιοχής

• • • Το ωλέκρανο: είναι η προεξοχή του ωλένιου οστού στον αγκώνα, το πιο προεξέχον μέρος του αγκώνα όταν είναι λυγισμένος.
    • Ο ορογόνος θύλακας: είναι μια λεπτή θήκη που βρίσκεται πάνω από το ωλέκρανο και είναι γεμάτη με ένα λιπαντικό υγρό, το οποίο βοηθά στην αποφυγή τριβής και φλεγμονής κατά τις κινήσεις του αγκώνα.
    • Οι τένοντες και οι σύνδεσμοι: που περιβάλλουν την άρθρωση του αγκώνα και συμβάλλουν στη σταθεροποίησή της.

Συμπτώματα

Τα κύρια συμπτώματα της ορογονοθυλακίτιδας του ωλέκρανου περιλαμβάνουν:

• • • Πρήξιμο: στην περιοχή του αγκώνα, που μπορεί να είναι εμφανές και να μοιάζει σαν “σφαίρα” ή όγκος στο σημείο του ωλέκρανου.
    • Πόνος: που επιδεινώνεται με την κίνηση ή την πίεση στον αγκώνα.
    • Ερυθρότητα και θερμότητα: στην περιοχή του αγκώνα, ιδιαίτερα αν υπάρχει λοίμωξη.
    • Μειωμένη κινητικότητα: μπορεί να προκληθεί δυσκαμψία και περιορισμένη κίνηση του αγκώνα.

Αιτίες

• • • Τραυματισμός ή παρατεταμένη πίεση: π.χ., από χτύπημα στον αγκώνα ή από την υποστήριξη του βάρους του σώματος σε σκληρές επιφάνειες για μεγάλο χρονικό διάστημα.
    • Λοίμωξη: αν τα βακτήρια εισέλθουν στον θύλακα, μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή.
    • Ρευματοειδής αρθρίτιδα ή άλλες φλεγμονώδεις καταστάσεις: που αυξάνουν την πιθανότητα φλεγμονής του θύλακα.

Δράση της φυσικοθεραπείας

Η φυσικοθεραπεία παίζει σημαντικό ρόλο στη διαχείριση και αντιμετώπιση της ορογονοθυλακίτιδας του ωλέκρανου:

1. 1. Ανάπαυση και προστασία της περιοχής:

• • • Ο φυσικοθεραπευτής μπορεί να προτείνει τη χρήση νάρθηκα ή επιδέσμου για να προστατεύσει και να αποφορτίσει τον αγκώνα.
    • Συμβουλές για την αποφυγή δραστηριοτήτων που προκαλούν περαιτέρω ερεθισμό ή πίεση.

1. 2. Εφαρμογή πάγου:

• • • Εφαρμογή πάγου ή κρύων επιθεμάτων για τη μείωση του πρηξίματος και του πόνου στην περιοχή.

1. 3. Απαλές ασκήσεις κινητοποίησης:

• • • Ασκήσεις που στοχεύουν στην επανάκτηση της κίνησης του αγκώνα και τη διατήρηση της ευλυγισίας χωρίς να προκαλούν πόνο ή περαιτέρω φλεγμονή.

1. 4. Ηλεκτροθεραπεία:

• • • Χρήση ηλεκτρικών ρευμάτων (π.χ., TENS) για την ανακούφιση του πόνου και τη μείωση της φλεγμονής.

1. 5. Υπέρηχοι:

• • • Χρήση υπερήχων για την επιτάχυνση της επούλωσης και τη μείωση της φλεγμονής των μαλακών ιστών γύρω από τον θύλακα.

1. 6. Εκπαίδευση ασθενή:

• • • Συμβουλές για τη σωστή τοποθέτηση και υποστήριξη του αγκώνα στην καθημερινότητα, καθώς και στρατηγικές για την αποφυγή επαναλαμβανόμενων τραυματισμών ή πιέσεων.

1. 7. Πρόληψη υποτροπών:

• • • Συμβουλές για εργονομικές προσαρμογές ή αλλαγές στις δραστηριότητες που απαιτούν στήριξη στους αγκώνες.