Η πλευροχονδρίτιδα, γνωστή και ως σύνδρομο Tietze ή σύνδρομο του θωρακικού τοιχώματος, είναι μια φλεγμονώδης πάθηση που επηρεάζει τους χόνδρους που συνδέουν τα πλευρά με το στέρνο (συνήθως τις ανώτερες πλευροστερνικές συνδέσεις). Χαρακτηρίζεται από πόνο και ευαισθησία στο θωρακικό τοίχωμα, ιδίως στις αρθρώσεις μεταξύ των πλευρών και του στέρνου. Η ακριβής αιτία της πλευροχονδρίτιδας δεν είναι πάντα γνωστή, αλλά μπορεί να σχετίζεται με τραυματισμούς, λοιμώξεις ή υπέρχρηση των μυών της περιοχής.

Ανατομία της περιοχής

• • • Στέρνο: Το μακρύ, επίπεδο οστό στο κέντρο του θώρακα που συνδέεται με τις πλευρές και τον χόνδρο τους, παρέχοντας σταθερότητα και στήριξη.
    • Πλευρικοί χόνδροι: Χόνδροι που συνδέουν τα πλευρά με το στέρνο, επιτρέποντας ελαστικότητα και κίνηση κατά την αναπνοή και τις κινήσεις του κορμού.
    • Πλευρές (πλευρά): Τα οστά του θωρακικού τοιχώματος που προστατεύουν τα ζωτικά όργανα (καρδιά και πνεύμονες) και συνδέονται με το στέρνο μέσω των χόνδρων.

Συμπτώματα

• • • Πόνος στο θωρακικό τοίχωμα: Συνήθως εντοπίζεται στο μπροστινό μέρος του θώρακα, κοντά στο σημείο όπου οι πλευρικοί χόνδροι συνδέονται με το στέρνο. Ο πόνος μπορεί να είναι οξύς ή θαμπός και συχνά επιδεινώνεται με τις κινήσεις του κορμού, την αναπνοή ή την πίεση στην περιοχή.
    • Ευαισθησία στην πίεση: Η περιοχή της φλεγμονής είναι συχνά ευαίσθητη στην αφή, με τον πόνο να αυξάνεται όταν ασκείται πίεση.
    • Πόνος που επιδεινώνεται με την αναπνοή: Η βαθιά αναπνοή ή το βήξιμο μπορεί να επιδεινώσει τον πόνο λόγω της κίνησης των πλευρών και των χόνδρων.
    • Δυσκαμψία και περιορισμένη κίνηση: Μπορεί να εμφανιστεί δυσκαμψία στον θώρακα, καθιστώντας δύσκολη την πλήρη αναπνοή ή τις κινήσεις του κορμού.

Δράση της φυσικοθεραπείας

Η φυσικοθεραπεία είναι σημαντική για την ανακούφιση των συμπτωμάτων και την αποκατάσταση της λειτουργικότητας σε άτομα με πλευροχονδρίτιδα. Οι κύριες παρεμβάσεις περιλαμβάνουν:

1. 1. Ασκήσεις αναπνοής:

• • • Ασκήσεις που ενισχύουν τη διαφραγματική αναπνοή για τη μείωση της καταπόνησης στο θωρακικό τοίχωμα και την ανακούφιση του πόνου.
    • Αναπνευστικές ασκήσεις για την αύξηση της κινητικότητας του θώρακα και την αποκατάσταση της κανονικής αναπνοής.

1. 2. Διατάσεις και κινητοποίηση του θώρακα:

• • • Ήπιες διατάσεις των μυών του θώρακα (όπως ο θωρακικός, οι μεσοπλεύριοι μύες) για τη βελτίωση της ευκαμψίας και τη μείωση της έντασης.
    • Κινητοποίηση των αρθρώσεων του θώρακα και του σπονδύλου για την αποκατάσταση της κινητικότητας και τη μείωση της δυσκαμψίας.

1. 3. Μάλαξη και τεχνικές απελευθέρωσης μαλακών ιστών:

• • • Χρήση μάλαξης στην περιοχή του θωρακικού τοιχώματος για την ανακούφιση από τον πόνο και τη μείωση της φλεγμονής.
    • Τεχνικές μυοπεριτοναϊκής απελευθέρωσης για τη χαλάρωση των μυών και τη μείωση της έντασης που μπορεί να επιβαρύνει τις πλευροστερνικές αρθρώσεις.

1. 4. Θερμοθεραπεία και κρυοθεραπεία:

• • • Κρυοθεραπεία: Εφαρμογή πάγου στην επώδυνη περιοχή για τη μείωση της φλεγμονής και του πόνου.
    • Θερμοθεραπεία: Χρήση θερμών επιθεμάτων για τη χαλάρωση των μυών και τη βελτίωση της κυκλοφορίας στην περιοχή.

1. 5. Ηλεκτροθεραπεία:

• • • Χρήση συσκευών TENS (Διαδερμική Ηλεκτρική Νευρική Διέγερση) για την ανακούφιση από τον πόνο.
    • Υπερηχοθεραπεία: Βοηθά στη μείωση της φλεγμονής και στη βελτίωση της κυκλοφορίας.

1. 6. Εργονομικές παρεμβάσεις και εκπαίδευση:

• • • Οδηγίες για τη βελτίωση της στάσης του σώματος και την αποφυγή δραστηριοτήτων που προκαλούν καταπόνηση στο θωρακικό τοίχωμα.
    • Εκπαίδευση του ασθενούς για την αποφυγή επιβαρυντικών κινήσεων και σωστές τεχνικές αναπνοής.

1. 7. Ασκήσεις ενδυνάμωσης:

• • • Ενδυνάμωση των μυών του κορμού για τη σταθεροποίηση του θωρακικού τοιχώματος και την υποστήριξη της σπονδυλικής στήλης.
    • Ασκήσεις ενδυνάμωσης για τους μύες των ώμων και της πλάτης για την αποφυγή υπερβολικής καταπόνησης των πλευροστερνικών αρθρώσεων.

Η οστεοαρθρίτιδα της στερνοκλειδικής άρθρωσης είναι μια εκφυλιστική πάθηση που επηρεάζει την άρθρωση που συνδέει το στέρνο με την κλείδα. Αυτή η άρθρωση παίζει σημαντικό ρόλο στις κινήσεις και τη σταθερότητα της ωμικής ζώνης και του άνω άκρου. Όπως και άλλες μορφές οστεοαρθρίτιδας, προκαλείται από την εκφύλιση του αρθρικού χόνδρου και την εμφάνιση οστεόφυτων, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε πόνο, φλεγμονή και περιορισμό της κίνησης.

Ανατομία της περιοχής

• • • Στερνοκλειδική άρθρωση: Βρίσκεται στη σύνδεση του στέρνου (οστό του θώρακα) με την κλείδα (οστό του ώμου) και επιτρέπει την κίνηση και την περιστροφή της κλείδας, η οποία είναι κρίσιμη για τις κινήσεις του άνω άκρου.
    • Αρθρικός χόνδρος: Καλύπτει τις αρθρικές επιφάνειες και επιτρέπει την ομαλή κίνηση μεταξύ του στέρνου και της κλείδας.
    • Σύνδεσμοι: Σταθεροποιούν την άρθρωση και επιτρέπουν την κίνηση της κλείδας σε πολλαπλές κατευθύνσεις.

Συμπτώματα

• • • Πόνος στη βάση του λαιμού και στον ώμο: Ο πόνος εντοπίζεται στην περιοχή της άρθρωσης, κοντά στη σύνδεση της κλείδας με το στέρνο, και μπορεί να επεκτείνεται στον ώμο ή τον λαιμό.
    • Οίδημα και φλεγμονή: Η άρθρωση μπορεί να εμφανίσει πρήξιμο και φλεγμονή, ιδιαίτερα μετά από δραστηριότητες που ασκούν πίεση στην περιοχή.
    • Περιορισμός κίνησης: Η κινητικότητα της ωμικής ζώνης μπορεί να είναι περιορισμένη, με δυσκολία στις κινήσεις ανύψωσης και περιστροφής του ώμου.
    • Κριγμός: Αίσθηση ήχος κλικ ή κριγμού κατά τις κινήσεις της άρθρωσης, οφειλόμενος σε εκφυλιστικές αλλοιώσεις.
    • Ευαισθησία: Πόνος και δυσφορία κατά την πίεση ή ψηλάφηση της άρθρωσης.

Δράση της φυσικοθεραπείας

Η φυσικοθεραπεία είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας της στερνοκλειδικής άρθρωσης, καθώς στοχεύει στη μείωση του πόνου, στην αύξηση της κινητικότητας και στη βελτίωση της λειτουργικότητας. Οι κύριες παρεμβάσεις περιλαμβάνουν:

1. 1. Ασκήσεις ενδυνάμωσης:

• • • Ενδυνάμωση των μυών της ωμικής ζώνης: Ειδικές ασκήσεις για τους μύες που σταθεροποιούν την ωμοπλάτη και την κλείδα, όπως ο τραπεζοειδής και ο ρομβοειδής, ώστε να μειωθεί η πίεση στη στερνοκλειδική άρθρωση.
    • Ασκήσεις για το στροφικό πέταλο, που ενισχύουν την υποστήριξη και τη σταθερότητα της άρθρωσης του ώμου.

1. 2. Ασκήσεις διάτασης:

• • • Διατάσεις για τους μυς του θώρακα και των ώμων (όπως οι θωρακικοί και οι μυς του αυχένα) για τη βελτίωση της ευκαμψίας και την αποκατάσταση της κινητικότητας της στερνοκλειδικής άρθρωσης.
    • Διάταση των μυών της ωμοπλάτης για τη βελτίωση της ευκινησίας της άρθρωσης.

1. 3. Μάλαξη και τεχνικές απελευθέρωσης μαλακών ιστών:

• • • Μάλαξη στην περιοχή της στερνοκλειδικής άρθρωσης και των γύρω μαλακών ιστών για την ανακούφιση από τον πόνο και τη βελτίωση της κυκλοφορίας.
    • Χρήση τεχνικών απελευθέρωσης μυοπεριτοναϊκών δομών για τη μείωση της έντασης και του περιορισμού των μυών της περιοχής.

1. 4. Θερμοθεραπεία και κρυοθεραπεία:

• • • Παγοθεραπεία: Χρήση πάγου για τη μείωση της φλεγμονής και του πόνου, ειδικά μετά από έντονες δραστηριότητες.
    • Θερμοθεραπεία: Εφαρμογή θερμότητας για να χαλαρώσουν οι μύες και να βελτιωθεί η κινητικότητα της άρθρωσης.

1. 5. Ηλεκτροθεραπεία:

• • • Χρήση συσκευών TENS (Διαδερμική Ηλεκτρική Νευρική Διέγερση) για την ανακούφιση του πόνου.
    • Υπερηχοθεραπεία για τη βελτίωση της κυκλοφορίας και τη μείωση της φλεγμονής στη στερνοκλειδική άρθρωση.

1. 6. Εκπαίδευση στάσης σώματος και εργονομία:

• • • Οδηγίες για τη βελτίωση της στάσης του σώματος, όπως η αποφυγή προώθησης του κεφαλιού και η διατήρηση της σωστής στάσης των ώμων, για την αποφυγή επιβάρυνσης της στερνοκλειδικής άρθρωσης.
    • Εκπαίδευση του ασθενούς σε εργονομικές αρχές και σε τρόπους αποφυγής καταπόνησης της άρθρωσης κατά την καθημερινότητα.

1. 7. Κινητοποίηση αρθρώσεων:

• • • Ήπια κινητοποίηση της στερνοκλειδικής και της ωμικής άρθρωσης για τη βελτίωση της κινητικότητας και τη μείωση του πόνου.
    • Κινητοποίηση της θωρακικής περιοχής και της σπονδυλικής στήλης για την εξισορρόπηση της στάσης και την αποκατάσταση της λειτουργικότητας της ωμικής ζώνης.